Millennials رسماً نیروی کار را در دست می گیرند. یک مطالعه توسط UNC نشان داد که تا سال 2020 هزاره ها 46 درصد از کارگران که لباس کار جین داشتند ایالات متحده را تشکیل خواهند داد.
با ترکیبی از جوانی و نفوذ قوی بر دره سیلیکون، لباس‌های غیررسمی‌تر برای کار در حال تبدیل شدن به یک هنجار هستند، که می‌تواند دانستن اینکه در یک محیط حرفه‌ای چه بپوشید را سخت‌تر کند.
طبق نظرسنجی Salary.com، تنها 55 درصد از محل های کار دارای کد لباس اداری هستند. بنابراین، چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی قابل قبول نیست؟
به طور کلی چهار نوع کد لباس سازمانی وجود دارد: رسمی تجاری، تجاری حرفه ای، تجاری غیر رسمی و غیر رسمی.
این بالاترین سطح لباس حرفه‌ای است و به معنای کت و شلوار و کراوات دوخت برای مردان و کت و شلوار یا کت و شلوار دامن همراه با اکسسوری‌ها و کفش‌های محافظه‌کار برای زنان است.
از کارمندان انتظار می رود که استاندارد بالایی را در ظاهر خود حفظ کنند.
این یک گام از تجارت رسمی است، اما همچنان محافظه کارانه و سنتی است. در مشاغل حرفه ای انعطاف پذیری بیشتری در رنگ ها و الگوها خواهید دید.
مردان تمایل دارند کت و شلوار و کراوات با الگوها و رنگ های بیشتری بپوشند و زنان تمایل دارند کت و شلوار یا دامن، تاپ و ژاکت را با جواهراتی بپوشند که بیشتر به چشم می آیند – مانند ساعت های درشت یا تکه های برجسته.
با این حال، اگر دفترچه راهنمای کارمندان شما می گوید که می توانید لباس های غیر رسمی بپوشید، به این معنی است که مجبور نیستید هر روز کت و شلوار، پمپ و جوراب بپوشید.
با این حال، شما همچنان باید سطح خاصی از حرفه ای بودن را حفظ کنید، مهم نیست که کد لباس چقدر معمولی است.
